Motorkledij en motorgroet, blijven lachen!

De uitdaging om met de moto op verlof te gaan is zoals een stap zetten in het onbekende.
De route, de bagage, de taal ter plaatse, de moto zelf… en ga zo maar door. Bij sommigen onder ons, en ik spreek nu over mezelf, is dit al jaren een vast ritueel, De tas (bagagerol) staat des zomers steeds klaar en is steeds gevuld met de vaste benodigde atributen, tent, slaapmatje, slaapzak en stoeltje. Dit laatste, als ik dat bovenhaal gaat menigeen steeds aan het gniffelen… een stoel? Zo klein?
Morgen vertrekken, ok, ik ben klaar, even nog een toiletzak, handdoek, ondergoed en nog enkele kleinigheden erbij, de rol op de motor, elastieken erover en voila. Even nog het motorpak aan, ja een lederen motorpak met krassen en vliegen erop. Bij sommigen zijn er al scheuren in, of protectielappen afgeschuurd van het “Op je bek” te gaan. Het lederen pak moet gewoon aan, want wij (de Ducateers) zijn nog van de oude slag.
De motards van de nieuwe slag tegenwoordig zijn meer uitgerust met Hightech-kleding zoals t-shirts, hemdjes en korte broeken in kevlar of een fibermateriaal. Zij lijken ook geen last te hebben van vliegen, wespen of horzels. Die komen enkel op ons terecht, en dan nog het liefst goedgemikt in het ventilatiegaatje van de helm, zodat het aroma meteen je helminterieur opfrist. En owee als het diertje zich voorheen volgepropt heeft met de uitwerpselen van een of ander dier.
Onlangs stopte een andere motorrijder nog bij me die vroeg of mijn motor “en panne?” was, terwijl ik gewoon een strontvlieg uit de ventilatie van m’n helm aan’t peuteren was. Het was een oudere grijzende man met een lange grijze baard, op een al even oude BMW en waarschijnlijk ook zo iemand van de oude slag zoals ik, want hij droeg een lederen pak met inklusief een halve kilo vliegen ertegen. Zo een motard stopt nog voor iemand met zijn moto “En panne”. Zo iemand zal dan ook de groet geven als je hem passeert. Niet zo maar een motorgroet waarbij enkel de 2 vingertjes de koppeling loslaten om 3 centimeter omhoog te gaan, maar de gehele hand van het stuur loskomt. Zo iemand heeft zijn moto onder kontrole.
En als er dan nog andere motorrijders zijn die geen groet teruggeven denk ik maar dat ze hun stuur zo krampachtig moeten vasthouden. En dit omdat hun machine zo onstabiel is dat ze anders dreigen het decor in te gaan bij het loslaten van hun stuur. (Of ligt het aan het manneke zelf).

Welgemeende groeten,
En tot in den draai.
Porthos.